Şimdi ise suçlu hissediyorum.
Fotoğraflara baktıkça hatırladıklarım, öğrendiğim bir iki Kürtçe kelime, çektiğimiz halaylar ve gördüğüm en samimi, en içten insanlar.
Vedalaşırken onlara ne desem boştu sanırım.
16 Temmuz 2010 Cuma
Haftanın Sonu (Pinhani)
Urfa'dan döndüğümde ne kadar şanslı olduğumu düşünüyordum; 9 kardeşi olan çocuklarla tanışmış, babam beni liseye göndermeyecek diyen kızların karşısında çaresiz kalmıştım. Fırsatlarımın bolluğunu düşündükçe içim acımıştı. Her şeyi yapamamaktan, kıymetini bilmemekten, yeterince özen gösterememekten korkmuştum.
Şimdi ise suçlu hissediyorum.
Fotoğraflara baktıkça hatırladıklarım, öğrendiğim bir iki Kürtçe kelime, çektiğimiz halaylar ve gördüğüm en samimi, en içten insanlar.
Vedalaşırken onlara ne desem boştu sanırım.
Şimdi ise suçlu hissediyorum.
Fotoğraflara baktıkça hatırladıklarım, öğrendiğim bir iki Kürtçe kelime, çektiğimiz halaylar ve gördüğüm en samimi, en içten insanlar.
Vedalaşırken onlara ne desem boştu sanırım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
idil, fotoğraflar cidden çok güzel olmuş. bayıldım. yazı da çok içten. daha çok fotoğraf koymanı bekliyorum, plztşksivuple.
çok teşekkür ederim çağla! bir sürü fotoğraf çektim, pratik yapmış oldum, idare ediyorum işte:)hem seni mi kırıcam, daha fazla fotoğraf da koyarım.
bu arada ben de senin nostaljik şapka/elbise kombinasyonuna bayıldım, söylemeyi unutmayayım.
Yorum Gönder